een draak van een berg , U2 en crashen in Joburg.
U2!! Lionsfarm , drakensberg, en oh ja stage :-)
Alle foto's hiervan staan op deze link
Nu we inmiddels 4 weken verder zijn, wordt het tijd voor een update over de stage die we hier lopen. In Nederland kreeg ik vaak de vraag: “wat ga je daar eigenlijk doen?, daar is toch niks ontwikkeld, waarom in godsnaam Zuid Afrika”. Vaak antwoorde ik met de grap dat ik vooral schot en steekwonden zou gaan behandelen.
En toen was het geen grap meer….
Naast dat er heel veel mensen zijn die door MVA’s (motor vehicle accident) in het ziekenhuis belanden , behandel ik namelijk ook mensen die door schot/steek wonden (gedeeltelijk) verlamd zijn geraakt. Mijn begeleider vond het vreemd toen ik zei dat ik nog nooit iemand behandeld had met schotwonden. Juist.
We lopen stage in het Kalafong ziekenhuis. Dit is een arm ziekenhuis net buiten Pretoria. Het ligt aan de rand van een township waar vooral arme (zwarte) mensen wonen. Het ziekenhuis is echt te arm voor woorden.
Om een impressie te krijgen:
- Patiënten liggen met 10 in een ruimte,
- op de vloer ligt zooi wat met een zwabber bij elkaar geveegd (en daarmee ook automatisch gepoetst) wordt,
- deuren en ramen staan open, zodat vliegen ook mee kunnen genieten van de maaltijd van de dag
- gedetineerden liggen in dezelfde ruimte als normale patiënten. incl. Booskijkende politieman ( die de hele dag een krantje leest).
- tijdens operaties en de intensive care is het normaal dat je kunt smsen/bellen.
- Je hebt gemiddeld 3/4 patienten op een dag, erg slaapverwekkend…
Ik heb deze week mee kunnen kijken met een operatie van een tibiafractuur (scheenbeen). Gaaf om te zien!.
De andere stageplek is het Tschwane Rehabilitation Centre. Het is er een stuk schoner, maar
het patiënten aantal is hetzelfde. En dan te beseffen dat mensen hier vinden dat de werkdruk hoog ligt….
Naast deze 2 stageplekken, gaan Felice en ik nog 1 dag naar een project met gehandicapten mensen in Qumi Homes, Rayton.
Vooral de 1ste week moest iedereen aan de nieuwe situatie wennen. Ze lachen me uit als ik vertel dat je in het Orbis ziekenhuis met een afstandsbediening de gordijnen kunt sluiten.(wat ook te bizar voor woorden is). Ik vind het echter niet erg om hier stage te lopen. Afgezien van het patiëntenaantal vind ik het goed om ook te zien hoe het aan de andere kant van de wereld eraan toe kan gaan. Dan kom je er pas achter hoe “verwend” patiënten zijn in Nederland.
Lionsfarm.
12 februari zijn we naar een Lionsfarm gegaan waar we met welpjes konden knuffelen. Best vet, alleen jammer dat ze meer behoefte hadden in slapen, dan in Nederlandse toeristen.
U2.
Tja en dan kom je erachter dat U2 voor de eerste keer sinds 1998 naar Zuid Afrika komt en dat dit concert uberhaupt het
eerste concert is dat in het Soccer City Stadium in Johannesburg gespeeld wordt. (Bono zei hierover:
We were here in 1998, and we said: we will be back soon. But hey, never trust a
Rockstar..)
Als er dan ook nog eens een kaartje beschikbaar is, dan heb je mij snel te pakken. We gingen met Nicole ,
Stefanie en haar baas (allemaal Nederlanders). Simon had ook nog een kaartje kunnen krijgen, hij ging met maryna mee.
In het voorprogramma van U2 stond een of andere Afrikaanse stam en de Springbok Nude Girls. Wat een pokkeherrie was die laatstgenoemde!. Niet alleen de muziek maar ook de afstemming van de
instrumenten. We waren dus al snel toe aan betere muziek..
We zaten achter het 360 degrees podium, dit betekende dat we de mannen als eerste zagen aankomen. Het eerste nummer dat ze speelden was: beautiful day, het begon dus meteen super goed. Hier is de volledige setlist http://www.u2gigs.com/show1701.html .
Omdat ik in 2009 al naar U2 ben geweest (ja mazzelpik) vergeleek ik dit concert met dat in Amsterdam. tijdens het Joburg concert praatte Bono veel meer. Daarnaast werden er filmpjes afgespeeld over Nelson Mandela en werd er veel aandacht gericht op “the rainbow nation”. Het toppunt vond ik het samenspel tussen U2 en Hugh Masekela. Dit is een Zuid Afrikaanse trompetist. Het was Super!.
Overige opmerkingen: Comments: U2 perform in South Africa after an absence of 12 years, 10 months, and 23 days. It was the first concert held at FNB Stadium. First show of the 360° Tour that does not feature Space Oddity as intro music; it is replaced by a remix of Get On Your Boots featuring the Soweto Gospel Choir. Hugh Masekela joins U2 on trumpet during I Still Haven't Found. Pride's lyrics are modified in tribute to Nelson Mandela. Bono does not sing during Scarlet; the whole song is played by the rest of the band while Bono talks. This is the first full tour concert opened by an old song (i.e. not from the latest album or unreleased) since 10 January 1990, or if dress rehearsals are counted, 7 August 1992.
Drakensberg.
Afgelopen weekend ( 18-20 feb) gingen Simon en Rick naar Zambia op bezoek bij vrienden. Felice en Wendy hadden een
meidenweekend, dus ging ik met andere huisgenoten opstap. We gingen naar een gebied ongeveer 500 km van Pretoria. Drakensberg is een natuurgebied waar veel toeristen op af komen om te hiken. Dat
was dan ook ons plan....
Halverwege de heenweg begon de auto ineens vreemd te doen. We hoorden af en toe een tokkend geluid bij het linkervoorwiel. Op dat moment konden we echter gewoon doorrijden en kwamen we rond 11 uur
aan in de Inkosana Lodge. Dit tokkend geluid zou op het einde van de trip nog gevolgen hebben, maar daar later meer over…
Reacties
Reacties
Je houdt het wel spannend he! Groet Jules
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}